Η παγκόσμια κοινή γνώμη φαίνεται διχασμένη ως προς το αν θα επιβληθεί ή όχι «φόρος άνθρακα» στον τομέα μετάλλων και εξόρυξης. Για παράδειγμα, ο χάλυβας, ένα από τα πιο ευρέως χρησιμοποιούμενα υλικά κατασκευών στον κόσμο και η διαδικασία παραγωγής του εμπεριέχει χρήση άνθρακα. Οι παραγωγοί χάλυβα θα πρέπει να κινηθούν προς έναν τεχνολογικά και οικονομικά βιώσιμο τρόπο για να μειώσουν το περιβαλλοντικό τους αποτύπωμα. Το αν η χρήση του υδρογόνου είναι η απάντηση, μένει να φανεί.
Η παγκόσμια κοινή γνώμη φαίνεται διχασμένη ως προς το εάν πρέπει να επιβληθεί ή όχι ένας «φόρος άνθρακα» στον τομέα του μετάλλου και των εξορύξεων. Αυτό το ερώτημα επηρεάζει διπλά την παραγωγή χάλυβα. Ανάλογα με την πλευρά που ακούγεται τη δεδομένη στιγμή, θα έχετε πολλές διαφορετικές απόψεις για το θέμα. Πολλοί οικονομολόγοι, περιβαλλοντολόγοι και το ευρύ κοινό χαιρετίζουν την ιδέα. Ο τομέας του χάλυβα, φυσικά, έχει αντίθετη άποψη.
Ιστορικά, ο τομέας εξόρυξης μετάλλων αντιτάσσεται στους φόρους άνθρακα. Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στους φόβους ότι θα διογκώσει την τιμή πώλησης των τελικών προϊόντων. Ωστόσο, ένας αυξανόμενος αριθμός οικονομολόγων, πιστεύει ότι ένας φόρος άνθρακα θα ήταν εξαιρετικά αποτελεσματικός στη μείωση των εκπομπών άνθρακα. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας, 27 χώρες έχουν θεσπίσει φόρους άνθρακα μέχρι στιγμής. Τούτου λεχθέντος, μόνο επτά από αυτές ήταν χώρες με σημαντική εξορυκτική δραστηριότητα..
Γιατί να επιβληθεί φόρος άνθρακα στο χάλυβα;
Ο χάλυβας χρησιμεύει ως ένα από τα πιο ευρέως χρησιμοποιούμενα υλικά κατασκευών στον κόσμο. Η διαδικασία παραγωγής του εξαρτάται από τον άνθρακα. Έτσι, για κάθε τόνο χάλυβα που παράγεται, απελευθερώνονται σχεδόν δύο τόνοι CO2. Συνολικά, η ποσότητα αυτή αντιπροσωπεύει περίπου το 7% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Αυτά τα στοιχεία αφορούν μόνο στον χάλυβα που παράγεται μέσω της διαδικασίας Basic Oxygen Furnace (BOF), που είναι και η βασική μέθοδος παραγωγής, και δε λαμβάνει υπόψη άλλες μεθόδους παραγωγής.
Ποια είναι η θέση των ΗΠΑ για φόρο στο χάλυβα;
Πρόσφατα, οι Αμερικανοί νομοθέτες επεξεργάζονταν ένα δικομματικό νομοσχέδιο για την ενέργεια και το κλίμα. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, μπορεί να περιλαμβάνει φόρο για προϊόντα έντασης άνθρακα που εισέρχονται στη χώρα. Τον περασμένο μήνα, ο Αμερικανός γερουσιαστής Joe Manchin, άρχισε να μιλά τόσο με Ρεπουμπλικάνους όσο και με Δημοκρατικούς νομοθέτες για τις πιθανές επιπτώσεις ενός τέτοιου νομοσχεδίου. Όμως η πρόταση για ένα τέτοιο δικομματικό νομοσχέδιο βρίσκεται ακόμη σε πολύ πρώιμα στάδια.
Η συζήτηση γινόταν την ίδια στιγμή που η Ευρωπαϊκή Ένωση εργαζόταν για την εφαρμογή ενός μηχανισμού προσαρμογής των συνόρων άνθρακα. Οι ακτιβιστές των Πρασίνων πιστεύουν ότι η επιβολή φορολόγησης μπορεί τελικά να μειώσει τις εκπομπές. Ταυτόχρονα, ελπίζουν να κάνουν τους εγχώριους κατασκευαστές πιο ανταγωνιστικούς έναντι των λιγότερο αποδοτικών όσον αφορά στις εκπομοπές άνθρακα ξένων εταιρειών.
Τον Ιούλιο του περασμένου έτους, ο Αμερικανός γερουσιαστής Chris Coons, πρόεδρος της Ομάδας Climate Solutions της Γερουσίας, πρότεινε ένα νομοσχέδιο για την επιβολή «δασμού ρύπων». Η συγκεκριμένη πολιτική είχε σκοπό να επηρεάσει ορισμένα προϊόντα εντάσεως άνθρακα που εισέρχονται στις ΗΠΑ. Αρχικά θα ίσχυε για προϊόντα όπως το αλουμίνιο, το τσιμέντο, ο σίδηρος, ο χάλυβας, το φυσικό αέριο, το πετρέλαιο και ο άνθρακας. Ωστόσο, μελλοντικά θα επεκτεινόταν και σε άλλους τύπους εισαγωγών. Τα έσοδα που θα προέρχονται από αυτούς τους δασμούς, θα μπορούσαν στη συνέχεια να χρησιμοποιηθούν για τη στήριξη τεχνολογιών που έχουν σχεδιαστεί για τη μείωση των εκπομπών άνθρακα.
Τον Απρίλιο του 2022, η Πενσυλβάνια έγινε η πρώτη πολιτεία παραγωγής ορυκτών καυσίμων στις ΗΠΑ που υιοθέτησε μία πολιτική τιμολόγησης άνθρακα. Αυτό το είδος τιμολόγησης λειτουργεί θέτοντας μια χρηματική αξία στον άνθρακα. Και εκεί είναι ακριβώς το θέμα. Ποιο είναι το σωστό τίμημα για τις εκπομπές άνθρακα;
Τι λένε οι αριθμοί;
Μέχρι στιγμής, η κυβέρνηση Μπάιντεν έχει υπολογίσει ένα κόστος 51$ για κάθε τόνο άνθρακα που απελευθερώνεται. Η Πολιτεία της Νέας Υόρκης, από την άλλη πλευρά, καθόρισε το ποσό στα 125 δολάρια. Εν τω μεταξύ, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο κινείται γύρω από ένα «σύστημα τριών επιπέδων». Σε αυτή τη δομή, οι ανεπτυγμένες χώρες θα πληρώνουν 75 δολάρια ΗΠΑ (56£) ανά τόνο άνθρακα, ενώ τα λιγότερο ανεπτυγμένα μέρη του κόσμου θα πληρώνουν 50 δολάρια (37£) και 25 δολάρια (18£).
Οι αγορές άνθρακα μπορούν να λειτουργήσουν με έναν από τους δύο τρόπους, σύμφωνα με τη Συμφωνία του Παρισιού του 2015. Ο πρώτος είναι μέσω ενός συστήματος εμπορίας εκπομπών που περιορίζει ως τελικό αποτέλεσμα τις εκπομπές. Η άλλη επιλογή είναι να χρησιμοποιηθεί ένα σύστημα που εκχωρεί τις «άδειες άνθρακα» ανάλογα.
Μια άλλη δυνατότητα περιλαμβάνει αυτό που είναι γνωστό ως «σύστημα αντιστάθμισης άνθρακα». Αυτό παρέχει εμπορεύσιμες πιστώσεις άνθρακα για την αντιστάθμιση των εκπομπών άνθρακα εκτός της περιοχής στην οποία έχουν επιβληθεί συγκεκριμένοι περιορισμοί εκπομπών. Αυτή η τρίτη επιλογή επιβάλλει ένα τέλος για κάθε τόνο άνθρακα που εκπέμπεται.
Πολλοί στις ΗΠΑ αντιτίθενται στην επιβολή δασμών σε χάλυβα και άλλες εισαγωγές από χώρες με υψηλότερη παραγωγή διοξειδίου του άνθρακα. Αυτό το lobby ισχυρίζεται ότι οι φόροι άνθρακα είναι πολύ περίπλοκο ζήτημα και ότι η απλή επιβολή ενός φόρου δεν θα λύσει το πρόβλημα, ούτε θα καταπολεμήσει την κλιματική αλλαγή. Η λύση τους; Απλώς κάντε τα εμπορεύματα πιο ακριβά.
Οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ένωση
Στα τέλη του περασμένου έτους, η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι ΗΠΑ διαπραγματεύτηκαν αυτό που θεωρούνταν η πρώτη παγκοσμίως τομεακή συμφωνία με βάση τον άνθρακα για το εμπόριο χάλυβα και αλουμινίου. Ωστόσο, δεν θα ίσχυε πραγματικά μέχρι το 2024. Στο μεταξύ, οι δύο οντότητες κατέληξαν σε μια «ενδιάμεση συμφωνία» για το εμπόριο στους τομείς του χάλυβα και του αλουμινίου. Αυτή η συμφωνία τροποποίησε τους δασμούς σε προμηθευτές της ΕΕ και ενίσχυσε τους μηχανισμούς επιβολής για να αποτρέψει τη «διαρροή» κινεζικού χάλυβα και αλουμινίου στις ΗΠΑ.
Οι προσπάθειες της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Τον Φεβρουάριο του τρέχοντος έτους, οι συμμετέχοντες σε ένα διαδικτυακό σεμινάριο που διοργανώθηκε από την EURACTIV, έναν διοργανωτή πολιτικών εκδηλώσεων με έδρα τις Βρυξέλλες, εξέφρασαν ανησυχίες ότι ο Μηχανισμός Προσαρμογής των Συνόρων Άνθρακα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θα μπορούσε να καταλήξει αντιπαραγωγικός. Είπαν ότι αυτό θα αποδεικνυόταν ιδιαίτερα αληθές εάν δεν παρείχε λύση για εκείνους τους εξαγωγείς χάλυβα και άλλων προϊόντων της ΕΕ που επηρεάζονται από την πολιτική.
Παρεμπιπτόντως, η ευρωπαϊκή βιομηχανία χάλυβα εξάγει 20 εκατ. τόνους κάθε χρόνο, αξίας σχεδόν 20 δισ. ευρώ. Ο Μηχανισμός βρίσκεται επί του παρόντος στο στάδιο της πρότασης και εξακολουθεί να συζητείται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η Ευρώπη, ωστόσο, φαίνεται να είναι μπροστά από τις ΗΠΑ στην πορεία προς τη συμμόρφωση με τις χαμηλότερες εκπομπές άνθρακα. Πολλές εταιρείες χάλυβα, συμπεριλαμβανομένων των H2 Green Steel και Hybrit της Σουηδίας, έχουν αρχίσει να χρησιμοποιούν υδρογόνο και μη ορυκτά καύσιμα για την παραγωγή «πράσινου» χάλυβα.
Η απανθρακοποίηση της βιομηχανίας χάλυβα θα είναι μία μακρά διαδικασία. Προφανώς, η φορολογία είναι μια επιλογή που είναι ακόμα στο τραπέζι. Ωστόσο, οι παραγωγοί χάλυβα θα πρέπει να αποφασίσουν έναν τεχνολογικά και οικονομικά βιώσιμο τρόπο για να μειώσουν το αποτύπωμα άνθρακα. Το αν η χρήση του υδρογόνου είναι η απάντηση μένει να φανεί.
Με πληροφορίες από Seekingalpha.com
